Geschreven door: Dick Borst
Ook dit jaar is het weer gelukt om voor een groot aantal roeiers van onze vereniging een plek te regelen in een sloep van een ander team tijdens de Harlingen-Terschelling roeirace. Onze vereniging had dit jaar geen wildcard en heeft – nog – geen sloep met een startbewijs voor deelname aan de HT-race, dus vroeg in het seizoen begon het gelobby voor een plek. Twee man hadden al gauw een plek gevonden bij onze Zeeuwse vrienden van de sloep Schoone Waardin en zelf had ik (Dick) al een toezegging van de Amsterdamse sloep ’t Oude Dock om mee te mogen roeien in hun 10-mans polyester sloep.
In het voorjaar bleek echter dat oa door blessures, beenbreuk en ander persoonlijk leed meerdere roeiers van het Amsterdamse team deze editie van de oversteek moesten overslaan, en voor ik het wist was daar de hulpvraag ‘Hebben jullie nog meer roeiers in jullie team die met ’t Oude Dock mee zouden willen roeien?’ JAZEKER !
En wat is het ontzettend leuk om op die manier meerdere teamgenoten te kunnen uitnodigen om mee te gaan, waaronder 2 man die aan hun eerste HT-race konden deelnemen. Het resultaat was dat we samen met de mannen uit Amsterdam een mooi mix-team konden samenstellen van dames en heren, met veel, weinig en geen HT ervaring. Gedurende de maand april hebben we daardoor meerdere trainingen met elkaar kunnen doen om ons zo goed mogelijk voor te bereiden op deze monstertocht, wat 34 kilometer voor de meesten wel is. Na de wedstrijd in Lemmer op Koningsdag, waar we met onze eigen sloep Zeeschuimer aan hebben deelgenomen, begon de spanningsopbouw richting het weekend van Hemelvaart … voedingsadviezen, overnachting opties, voorbereidingstips en weersverwachtingen volgenden elkaar ik rap tempo op in de HT 2024 app-groep.

En voor we het wisten was het vrijdag 10 mei; Noord- Noordoosten wind, dat werd de hele week al voorspeld en bleek helaas te kloppen. Oei, dat betekent de hele weg tegenwind. Dat kan pittig worden. Oké, hoe hard gaat het dan waaien ? Viel uiteindelijk mee; 2 bft bij de start, maar wel toenemend in de middag.

De temperatuur was wel gunstig, want een graad of 14-16 is voor onze stuurman Raymond fris, maar voor roeiers prima (niet te warm). En zo vertrokken we met een frisse Noordoostelijke bries en glazig zonnetje aan de hemel richting Terschelling.
Voorbij het havenhoofd van Harlingen viel de gebruikelijk ‘wasmachine’ van wind, golven en stroming mee, en binnen no-time waren we bij de Pollendam.
‘Lange slagen’ klonken de coachende woorden van een van de roeiers van ’t Oude Dock, dus met 27-28 slagen per minuut trokken we de sloep met een mooie gelijke slag naar de overkant.

Dat je ook op open water wel eens met de riemen van andere sloepen in de clinch kunt komen door stroming en wind is onderweg wel gebleken; onze stuur Raymond volgde zijn eigen – uitstekende- koers wat hier en daar betekende dat niet iedereen even blij was met onze inhaalacties. Racing-incidents zouden ze dat in de Formule 1 noemen. En doorrrrr… Schuitengat ! Oei, tussen de langzamere sloepen door laveren, op zoek naar het ondiepste water zodat we de minste stroming zouden pakken, want de ebstroom werkte inmiddels niet meer in ons voordeel maar hadden we ‘onder’ Terschelling pal tegen. En omdat we inmiddels ruim 2,5 uur aan het roeien waren kwamen de ongemakken zoals kramp, blaren en dorst natuurlijk ook op het meest ongunstige moment.

Tjonge, hoe gaat dit aflopen denk je dan. Maar belangrijker; hoe ver is die Brandaris eigenlijk nog? En net als je even een dipje hebt, haal je ineens weer een sloep in …. oh, dan gaan we toch nog lekker, nog even doortrekken aan die riemen dan maar. En dan staan er ineens een paar toeschouwers met (land)hond op de zandplaat aan Stuurboord , oh zo ver kan het niet meer zijn nu … En nadat ook het verkeer uit de vaargeul zich weer bij de slinger met sloepen in het Schuitengat had gevoegd begonnen we de haven in zicht te krijgen. Na nog een aantal hele lange minuten en gejuich vanaf de pier finishten we de race om iets na 18u , na 3 uur en 8 minuten. Wow ! Toptijd !

En na een welverdiend biertje in de sloep en een klein glaasje bitter aan wal, landde het besef dat we een geweldige prestatie hadden neergezet! Wow, wat weer een gave dag en mooie oversteek.

Een enorm woord van DANK aan het roeiteam van ’t Oude Dock die een groot deel van de logistiek van de sloep voor hun rekening hebben genomen, en onze teamleden de kans hebben gegund om deel te nemen aan de Harlingen-Terschelling roeirace.
Recente reacties