Vrijdagochtend een vroege start van de dag want vandaag gaan we naar Zwartsluis om de 22e editie van de Zwarte water race te gaan roeien.
07:30: de wekker gaat, douchen, aankleden, ontbijt en lunch klaar en dan de tas inpakken. Het gebruikelijke zit erin: kussen, handdoek, droge kleren, potje vriendenvet, bananen en pindakaas repen.
09:00: nog 1 keer checken of echt alles in de tas zit en dan op weg met de Prommenz bus naar de sloep. Bus voor de trailer aankoppelen en nog 1 rondje nalopen of alles goed vast zit en echt mee is. Al snel arriveren ook Mariska en Stephanie en gaan we rond half 10 op pad. Wij met ze drieën in de bus, Henry Peter Robin in een auto, Dick haalt Joris op en Martijn was al in de buurt.
11:30 was onze kraantijd. Vlak voor half 12 kwamen we aan en zoals gewoonlijk had de organisatie alles weer goed voor elkaar. Sloep klaar maken om te kranen en daar ging ze onder de kraan en zo te water. Sloep aan de kant leggen en alles in de boot een plekkie geven en bankjes instellen. Zo dan nu eerst koffie. Er wordt druk overlegd en de geschatte eindtijd wordt bepaald. De digitale gegevens van vorige jaren kwamen er bij 1uur 37 en 12 seconden in 2019 en 1 uur 37 en 16 seconden in 2020. Mijn horloge geeft elke kilometer het gemiddelde aan en we zeggen dat we onder de 7.04min/km moeten blijven om op minimaal 8,5 km/u uit te komen.
We roeien langzaam naar de start waar het al gezellig druk is met alle heren sloepen en de dames die nog binnenkomen na een mooie race. Als alle dames binnen zijn wilt stuurman peter toch even door de sluis heen om te kijken of we met de nieuwe 15cm langere riemen ook roeiend door de sluis heen komen. DAT LUKT, goed om te weten ook is dat na de sluis de stroming ons gelijk pakt en we dus een beetje bakboord moeten houden om er echt goed door heen te komen.
Dan gaan de eerste sloepen van start altijd mooi een vliegende start, er wordt afgeteld en pas na een meter of 20 gaat je tijd echt in. Om de minuut gaat start er een sloep en bijna alle sloepen knallen door de sluis heen, alleen de zeeolifant had nogal moeite met snelheid en door het formaat konden ze niet roeiend door de sluis, de vlag brak af tegen de brug aan en ze kwamen stil te liggen. De starts werden even stil gelegd en een paar minuten later mochten wij van start, Heerlijk.
Er wordt afgeteld van 5 naar 0 en daar gaan we, op de brug en in de sluis staan verschillende mensen ons luidkeels aan te moedigen. Priscilla (onze enige fan van de dag) staat er foto’s te maken. Stuurboord uit en mooie lange slag proberen te pakken, het duurde niet lang of we hadden de Zeeolifant ingehaald. De wind en stroming waren pittig, 1e km gehad en me horloge gaf 8km/uur aan. Ik kan beter mijn mond houden en het niet delen in de sloep om de motivatie hoog te houden. 2de km gaf me horloge aan 7,8 km per uur. Dit gaat niet de goede kant op maar dat lag duidelijk aan de stroming. Daar kwam het keerpunt dat super strak genomen werd en we merkte gelijk dat we nu alles mee hadden zitten, Peter doet ze jas open en maakt er als het ware een zeil van, we gaan als een speer door het water km 3 had ik gemist op mijn horloge maar bleek 8,3 per uur te zijn. Al heel snel begon mijn horloge weer te trillen, km 4 zaten we op 9,3km/uur! Dat mocht gedeeld worden in de sloep en iedereen raakte er opgewonden van. Dat was goed te merken km 5 ging al 9,5km/uur!! We zijn alweer bijna bij het centrum en moeten door de sluis heen om een rondje centrum te doen. De sloep voor ons had minder vaart als ons en er werd besloten om er nog voor de sluis langs te gaan, dat lukte en in de sluis werden we weer aangemoedigd, wat een kippenvel kan je daarvan krijgen. Na het rondje centrum gingen we bakboord uit en tot onze verbazing hadden we een wind tegen, niet gepland maar wel lekker voor de terugweg omdat we deze dan mee zouden moeten hebben. De snelheden bleven rond de 8,5km/uur liggen en iedereen zat er goed in. Weer een keer punt 2 bochten naar bakboord en op weg voor de laatste 3,5km. De stuurman had bedacht dat dat ruimte genoeg moest zijn om de sloep voor ons nog in te kunnen halen, langzaam maar zeker praatte Peter ons naar die sloep toe. We hadden al een paar verkoelende miezer buitjes gehad maar nu begon het toch wel serieus te regenen. De leertjes werden glad de handen nat en dat is geen pretje in de laatste km terwijl je een sloep aan het inhalen bent. De riemen schuiven vanwege het natte leer door de dollen heen en de grip op de riemen wordt her en der verloren. Het lukt ons om uiteindelijk zo’n 500m voor de finish de sloep in te halen. We blijven hangen tot we al aangemoedigd door de sluis heen roeien. Officiële tijd 1 uur 35 en 49 seconden. Gemiddeld over de hele wedstijd 8.5km/uur. Topprestatie.
Na de finish was het moment van geluk snel voorbij vanwege het weer. We besloten gelijk naar de kraan te roeien. Trailer halen, sloep op de trailer en in een loods wachten tot het droog is, en dit allemaal onder het genot van een hapje en drankje.
Recente reacties