Door: Mats Blaauboer
Wat moeten we nou toch in die zomerstop?? 2 maanden geen wedstrijd en het quotum van 5 wedstrijden in 2019 hadden we in mei al verhoogd naar 12. Nou dan gaan we gewoon naar Oudeschild en terug. Secretaris Bart Been kwam met dit idee. Dit werd al gedaan door een aantal gig roeiers met een heen en terug team. Dat konden wij beter dacht Bart. Dus hup zoals het met alles gaat binnen de vereniging werd meteen zwaar geschut ingezet. Appgroep met groepje personen verantwoordelijk voor het voorbereiden van de tocht, taken lijst en draaiboek! Dat draaiboek stond zo vol, zeekaarten werden aangekocht. Want ja… wie weet moeten we wel ooit aan het werk in het Marsdiep. Loodswezen werd ingeschakeld. Redding brigade, marine , brandweer zelf de luchtmacht moest komen helpen die dag! Want 1 ding was voor iedereen duidelijk: windkracht 4bf en goede condities en veilig. Anders ging het niet door. Draaiboek werk nog een paar keer aandachtig gelezen en aangepast. Toch nog even de maanstand mee nemen in de start tijd. Perfect uitgedokterd door onze zeebonk Bart. Palaver gehouden woensdag voor de tocht bij de ‘’Helderse Jonges’’ op fort Westoever. De stuurman, de roeiers, volgboten met crew. Iedereen was er klaar voor. Nog even de sloep door de sluis varen met 7 man en de Peter de stuurman. Die vond het ook maar wat prachtig door die buitenhaven.
En dan…. zondag 4 augustus. 07:30 ging de wekker. Gedoucht en dan die gordijnen open!! De Rayban kon mee. Factor 50 opgedaan. Het was het mooiste weer wat we maar konden krijgen. Bijna geen wind, 11 Knopen, zon en wolken. Havendienst gebeld voor het weer en alle lichten konden op groen!
De volgboten gingen 08:00 te water. Peter Klik had er zin aan. De boten lagen er in en hup door de sluis. Wachten naast de reddingsboten op de mannen die gaan roeien .
Wanneer de roeiers gezamenlijk aankomen worden ze als helden onthaald. Het vaste ritueel gaat van start; iedere roeier bereidt zijn buffet van suikerrijke snacks, fruit, water en sportdrank en controleert voor de laatste keer of het voetenbankje echt wel goed staat.
De tocht die komt is tot in detail uitgedacht maar toch blijft dit de eerste keer dat we het proberen. Om 10:25 varen we uit, al snel hebben we de haven verlaten en begint Den Helder steeds kleiner te worden. Het tempo zat er meteen goed in wat bleek aan de snelheid waarmee we de boeien bereikten. Met een bescheiden gejuich werd er zelfs een zeiljacht ingehaald. Dat er veel tijd is gestopt in de voorbereiding blijkt ook in de uitvoering. De condities waren ideaal, zo ideaal zelfs dat de gemiddelde snelheid over de 10,6km van de heenweg hoger lag dan de topsnelheid in een 100 meter sprint! Oudeschild werd in een kleine 45 minuten bereikt, wat het team ruim te tijd gaf voor een kop koffie tijdens het wachten op het keren van het tij.
Deze kering was een uur later ook meteen het startschot voor de terugweg. De stroming was nog niet sterk op gang gekomen waardoor het nu meer op spierkracht aan zou komen. Gestaag roeiden ze zich voorbij Texel waardoor ze na ongeveer een half uur het Marsdiep mochten delen met de Teso, wat enkele mooie foto’s heeft opgeleverd voor de albums. Eenmaal aangekomen in de haven van Den Helder mocht er nog niet gerust worden. De sloep moest terug naar het binnenwater van Den Helder wat betekend dat er nog een extra 2km op het programma stond. Deze mentale klap werd echter snel overwonnen door een bezoek van zeehond Bertus, de vaste bewoner van de haven van Den Helder. Aanmeren in de Koopvaarderssluis betekende een moment van rust en daarmee ook het einde van onze tocht.
Klik hier om naar het fotoalbum op Facebook te gaan.
Klik hier om naar de video op Youtube te gaan.
Recente reacties