Het IFK (Iepen Frysk Kampioenschap) in Lemmer was onze volgende wedstrijd. Dit werd onze eerste wedstrijd met een mix-team in De Zeeschuimer. Wat kunnen we verwachten, regen, wind, zon? In de week ervoor veranderden de voorspellingen dagelijks, maar het werd een (hele) warme droge dag, op vele zweetdruppels na.
De bus van onze sponsor Prommenz was al opgehaald en de sloep was al uit het water gehaald en stond te wachten op ons, op het erf van Nico. De rit verliep spoedig en om half 10 stonden we als eerste onder de kraan. Van de kraan tot de haven was een kilometer roeien en met een klein groepje en fiets konden we al beetje inroeien en merkten we al snel dat het warm zou worden deze dag.
Met de sloep aangemeerd op het voorste plekje in de haven konden we genieten van een gratis bakje koffie met zelfgebakken cake van Susan. Al snel kwam de discussie op gang, korte broek, lange broek, oh jee korte broek vergeten, oh nee hij is toch in mijn tas, het wordt korte broek vandaag. Om ons heen begonnen andere roeiers zich allemaal al in te smeren met zonnebrandcrème of olie en al snel hing er een wolk van zonnebrand boven de haven, dit zou ook de enige wolk zijn die we die dag zouden zien tijdens de wedstrijd.
En toen begonnen de zenuwen wel beetje op te lopen. Vandaag is een lange wedstrijd, 22.8km ongeveer en niet iedereen heeft afgelopen tijd alle traingingskilometers kunnen maken die ze wilden maken. Voor een aantal is dit ook de langste wedstrijd die ze tot nu toe geroeid hebben, dus dat betekent dat je nog langer kan genieten.
Biem, Willem, Nadine, Susan, Martijn, Jurgen, Mariska en Dick moesten het gaan doen met Ronnie als stuurman. Anne roeide met dames van Elle6 mee en Debby ging het team in Trewes 3 versterken. De start is samen met ‘De Schotse Vier’ een 8-persoons heren sloep van West-Terschelling. Van tevoren was er een streeftijd bedacht door de stuurman en die lag rond de 2uur 27minuten. Er werd afgeteld en daar gingen we, de Sylroede op. De Schotse Vier bleef lange tijd naast ons en toen we de bocht om gingen het Streamkanaal op, kropen ze achter ons. De snelheid lag hoog, ver boven de 10km/h en we waren zo op de Groote Brekken met de Schotse Vier die langzaam naast ons kwam, maar moeite had om erlangs te komen. Al snel haalden we de eerste sloepen in, op naar het keerpunt. Bij de keerboei zat de Schotse Vier weer achter ons en konden we strak om de boei heen met een paar sterke slagen van stuurboord, terug over de Groote Brekken en gelukkig een klein beetje tegenwind die iets van afkoeling gaf. Voordat we bij de Lange Sleat aankwamen werden we door de eerste sloepen ingehaald, Moby Dick en Azorean High en vlak voor de bocht kroop de Schotse Vier voor ons. Daar gingen we de Lange Sleat op, een smalle sloot met ruimte voor 2 sloepen naast elkaar waar we eerst nog een brug opening door moesten met ruimte voor 1 sloep. Met de Kromme Dick naast ons op stuurboord en de Orkaan op bakboord, kwam de brug heel snel op ons af. Geen idee wat het plan was van De Orkaan, want ze konden niet langs ons heen, maar kozen dus voor het andere gat en dit kosten ze toch bijna de kop. Half naast de Kromme Dick gingen we door de brugopening en met bakboord laten lopen (bakboord Jurgen, dat was jij) pasten we er samen doorheen. Meerdere kilometers achter elkaar bleef de Orkaan naast ons. Om te laten zien hoe sterk ons team was, deden we nog uitdagend een drinkronde naast de Orkaan en terwijl we zelfs maar met 6 roeiers roeiden bleven we naast ze. Vlak voor de bocht voor we de ‘De Le’ op kwamen, zaten ze voor ons. Zo schoven we door het veld heen, met De Orkaan die ruimte maakte voor ons, haalden we links en rechts sloepen in. Met wat opbouwende kritiek van de slagroeier van De Razende Snol, omdat ik tegen zijn riem aan kwam, tijdens een uitwijkactie voor een tegemoetkomend jacht (g*dverd*mme stuur, kijk uit je doppen en nog meer van deze oppeppers) zaten we zo op de Waldsleat en gingen we het Brandemar op. Na het meertje kwamen we op het Hjerringsleat . Hier stonden weer veel toeschouwers voor ons en wilden we de Aludux nog even spectaculair inhalen met 5 sterke slagen voor de stuurman (en natuurlijk nog maar 5), zo vlogen we er voorbij. Dit was wel de laatste krachtsexplosie die het team nog aan kon, dus vanaf hier op ons eigen constante tempo terug over de Groote Brekken, die ineens een stuk langer voelde dan op de heenweg. Terug op het Streamkanaal en de Sylroede konden we nog een aantal sloepen inhalen en hadden we de Serdon nog voor ons. Het was mogelijk om deze in te halen voor de finish, maar alleen als iedereen tot zijn max ging roeien en de laatste beetjes energie uit de tenen en vingertoppen haalde en zo geschiede, met 200meter te gaan kwamen we naast de Serdon en vlogen we met 11,3km/h over de finish. De voor op gestelde streeftijd was dik gehaald met 2:22:20, gemiddeld 9,6km/h en een wattage van 66,78watt. In het klassement hebben we alle H2 sloepen achter ons gehouden en zelfs nog een hoofdklasse sloep, wat een prestatie van dit topteam.
Na een drankje in de sloep en beetje uithijgen op de kant, werd de sloep weer op de trailer gehesen en 2 uur later lag de Zeeschuimer ook weer bij te komen in De Haukes van deze fantastische dag.
Ronnie
Recente reacties